De meeste mensen die op vakantie gaan, gaan zonder huisdieren. Mensen die wel een huisdier meenemen, hebben vaak een hond bij zich. Eigenwijs als wij zijn, reizen wij door Europa met een kat.

Toen wij plannen maakten voor onze rondreis door Europa met de camper, wisten we direct dat we onze oudste kat zouden meenemen. Eowyn (onze eigenzinnige Maine coon van ruim 13 jaar) is bijzonder gehecht aan Ted. Bovendien is ze avontuurlijk en maakt ze haar eigen regels. Een kat die dus heel goed in ons gezin past en dus ook prima mee kan op reis.

In de tijd dat we nog in een huis woonden hadden we nog 2 andere Maine coons, die een stuk minder avontuurlijk zijn aangelegd. Deze 2 schatten waren voornamelijk erg bang voor Eowyn en voor alles wat een onverwachte beweging maakt. We hadden herplaatsing al vaker overwogen, maar konden het niet over ons hart verkrijgen, ondanks dat we diep van binnen wisten dat ze het ergens anders beter zouden hebben. Onze reis was het zetje wat we nodig hadden en we hebben een heel liefdevol huis voor ze gevonden bij onze vrienden in Zeeland.

Eowyn was vrijwel direct klaar om met ons mee te gaan in de camper. Toen we nog in Nederland waren met de camper, hebben we wat testen gedaan. Het was onmiddellijk duidelijk dat Eowyn de camper als haar nieuwe woning zag. Ze heeft een vast patroon in het ontdekken van nieuwe standplaatsen. Eerst kijkt ze vol verwondering door het raam en vervolgens stapt ze de camper uit om de boel te besnuffelen. Als ze een spoor heeft gevonden, gaat ze op onderzoek uit. Iedere keer als ze terug komt naar de camper, krijgt ze een kattensnoepje. Daar maakt ze sinds een tijdje misbruik van. Ze loopt in en uit om zo meer snoepjes te verzamelen.

Met alle voorbereidingen van onze reis, was ik iets heel belangrijks vergeten. Eowyn was niet ingeënt en had geen chip. Voor ons een compleet onbelangrijk ding, zeker gezien het feit dat er de afgelopen 40 jaar in Nederland sprake was van 5 doden door hondsdolheid, wat neerkomt op 0,125 mens per jaar. Als we dat afzetten tegen 45.000 mensen die het afgelopen jaar aan kanker zijn gestorven, dan lijkt gezond leven belangrijker dan deze inenting voor onze kat.

Helaas is wat wij belangrijk en onbelangrijk vinden, niet altijd in lijn met wat de overheid belangrijk vindt. Zo ook hier. Toen wij erachter kwamen, was ik vooral boos op mezelf dat ik hier niet aan had gedacht. Ik had alles goed geregeld, behalve dit. Hoe dom kun je zijn, dacht ik bij mezelf. En belangrijker nog, hoe ga ik het oplossen? Want het laatste waar ik op zit te wachten is dat onze kat in quarantaine wordt geplaatst of erger, wordt afgemaakt omdat onze kat volgens de overheden een risico zou vormen voor de volksgezondheid.

En hoeveel geluk hebben we gehad bij de Hongaarse grens, waar onze camper werd doorzocht om te kijken of we wellicht mensen mee smokkelden? Eowyn lag rustig te slapen achter het net in de alkoof en heeft er niets van meegekregen.

Tijd voor een oplossing dus en dat was met pijn in ons hart dan toch laten chippen en enten in Hongarije. Met een niet blije kat (understatement), gingen we gisteren op weg naar de dierenarts. De dierenkliniek waar het spektakel ging plaatsvinden was een dierenwinkel met een piepklein behandelkamertje. In ons beste Duits legden we uit wat de bedoeling was. Goddank hoefde het niet in het Hongaars, want dan had ze vermoedelijk een heel andere behandeling gekregen. Onze tough cookie onderging het inbrengen van de chip en de enting zonder een krimp te geven. Wel heeft ze de hele tijd dodelijke blikken geworpen naar iedereen die het aandurfde om haar in de ogen te kijken. Voor de dierenarts was het de makkelijkste kat die ze ooit in haar praktijk had gehad. Eowyn vergat haar boosheid accuut toen we een zakje van haar favoriete snoepjes tevoorschijn toverden.

Na de behandeling probeerde de dierenarts het dierenpaspoort te ontcijferen. Hoewel het een Europees paspoort is, stond alles in het Nederlands beschreven in het sierlijk krullende handschrift van de dierenarts uit Nijeveen. Met handen en voeten, wat Duits en Hongaars kwamen we er gelukkig uit. Voor de registratie van de chip woont Eowyn in Hongarije bij onze vrienden. Voor de inenting moet ze 21 dagen binnen blijven, omdat ze besmettelijk is vanwege het vaccin (zo houden we virussen in stand ;-).

De komende 21 dagen blijven we dus nog in Hongarije. Goede reden om wat meer van het land te ontdekken, wat op zich geen straf is want Hongarije is leuk. Ondertussen gaat Eowyn aan de homeopatische middelen, om de inenting te ontstoren. Ze is al 13 en heeft al eens wat problemen met haar nieren gehad. De wakkere dierenarts in Hongarije gaf aan dat inentingen het immuunsysteem van dieren aantasten. Precies de reden dat wij ermee gestopt waren.