Sinds gisteren staat er een te koop bord in onze tuin en dat is toch wel een gek gevoel. Ik realiseerde me dat dit de plek is waar ik het langst heb gewoond, zelfs langer dan in mijn ouderlijk huis. Nergens heb ik me meer thuis gevoeld dan hier. En toch gaan we deze mooie plek, na 18 jaar verlaten. En het reusachtige bord in de tuin bevestigt dat!
Het is een wirwar van gevoelens die de revue passeren. Kriebels van opwinding in mijn buik wisselen de angstkriebels af. Overdag bruis ik van energie en werk ik aan de verschillende projecten die bij dit avontuur komen kijken. ’s Avonds in bed vraag ik me wel eens af of dit wel een goede keuze is. Wat als we het financieel niet kunnen bolwerken? En dan bedenk ik me weer, dat ik ooit ergens begonnen ben. Toen ik 18 werd, ging ik direct het huis uit en at ik soms dagen achtereen droog brood, omdat ik geen geld had. En door de jaren heen is het me gelukt om een goed leven op te bouwen. Er is geen enkele reden waarom dit nu niet zou kunnen. Sterker nog, inmiddels hebben we zoveel kennis en ervaring opgedaan, dat eventueel opnieuw beginnen geen enkel probleem is. En bij die gedachte maken de angstkriebels weer plaats voor de kriebels van opwinding.
Tjonge jonge wat hebben wij er zin in om op avontuur te gaan. En wat is het leuk om daar nu al mee bezig te zijn. Al is het alleen om het bewustwordingsproces dat we doormaken. Toen we het huis moesten opruimen voor de foto, kwamen we erachter hoeveel prullen we hebben. En ik dacht altijd dat wij niet zoveel spullen hadden, maar na 18 jaar verzamelen barst ook ons huis uit zijn voegen. Dit ondanks het feit dat we al heel veel spullen hebben weggegeven. Er mag nu nog veel meer weg en niet alleen om ons huis op te ruimen, maar ook omdat je simpelweg niet zoveel kunt meenemen in een camper.
Dat betekent dus intensief minimaliseren. En nadenken, heel veel nadenken. Hoeveel kleding neem je mee? Waar heb je genoeg aan en vooral ook wat voor kledingstukken? Hoe richt je je keuken in? Houd je rekening met mee eters of laat je die zelf een bordje meenemen? En speelgoed, wat neem je mee? Wat sla je op? En wat geef je weg? Ik merk dat ik het een interessant proces vind en wat ik helemaal interessant vind is dat ik me er heel goed bij voel. Als sinds het moment dat ik ons huis steriel schoon en opgeruimd heb voor bezichtigingen, is er rust in mijn hoofd en ben ik veel productiever met mijn werk. Zou dat zo werken voor alle mensen? Hoe minder spullen, hoe meer rust?
Laatste reacties