Het was 29 december 2022 rond een uur of 10 ’s avonds. Het huis in Spanje dat we huren met onze goede vriend Hugo zit vol met Spanjaarden. Ze zijn aan het barbecuen zoals alleen Spanjaarden dat kunnen met veel vlees en zonder borden. Het vlees dat van de barbecue afkomt wordt op boterhammen gelegd. Dat scheelt een hoop in de vaat met zo een grote groep.

Ted heeft net een telefoontje gekregen van zijn moeder dat het niet goed gaat met zijn vader. We gaan naar Nederland. Ted twijfelt of hij met de auto zal gaan of niet. We hebben een wintersportvakantie geboekt voor begin januari en als we de auto meenemen, halen we het misschien om die nog mee te pakken. Niet voor onszelf, maar voor Tess en haar vriendinnetje Melody die zich er enorm op verheugen om samen te gaan skiën.

Afscheid

Ik vraag Ted of hij ermee kan leven als zijn vader komt te overlijden en wij nog onderweg zijn. Dat maakt de keuze makkelijk. We gaan met het vliegtuig. We boeken een vlucht voor de volgende ochtend en pakken snel wat spullen in. Voor Tess gaat een koffer met skispullen mee, want zij mag met onze vrienden mee naar de sneeuw. We zijn dankbaar met dit mooie gebaar van onze vrienden.

Twee uur nadat we in Nederland zijn gearriveerd, overlijdt mijn schoonvader. Ted is erbij als hij zijn laatste adem uitblaast. Hoewel hij al lang ziek was, raakt het ons op een manier die ik moeilijk kan beschrijven. Ook mijn schoonmoeder heeft het zwaar en we besluiten langer bij haar te blijven om haar te ondersteunen.

In de tijd die we in Nederland doorbrengen, vragen we ons steeds vaker af waarom we zolang op een plek zijn blijven hangen. Het is mooi in het bos en we genieten van de tijd samen met Hugo, maar het reizen waren we nog niet beu. We praten er veel over en besluiten om het gewoon weer op te pakken. Hier heeft mijn schoonvader ook iets mee te maken denk ik. Hij was een levensgenieter en als hij niet zo ziek was geweest, had hij vast een stukje met ons mee willen reizen. Of ons in ieder geval ergens willen treffen om de bloemetjes buiten te zetten.

Andere keuzes

De keuze voor een vaste plek, maakten we ooit uit angst. In de tijd van Corona voelde reizen een beetje griezelig. De regeltjes, de prik-drang en de tekorten in de supermarkten gaven ons niet een heel goed gevoel. Bovendien waren we kort daarvoor van een groot deel van ons spaargeld beroofd en hadden we even tijd nodig om te herstellen van alles wat er was gebeurd.

Hoeveel lef we ook hebben om ons hart te volgen en keuzes te maken, die de meeste mensen heel spannend vinden, sommige dingen zijn ook voor ons heftig geweest. We hebben de tijd genomen om te herstellen. Hebben in die tijd onwijs veel leuke mensen mogen ontmoeten en een ding is zeker: als we echt gaan neerstrijken, dan is Spanje een grote kanshebber als nieuw thuis.

Thuis is waar het hart is

Maar voor nu is ons thuis de camper, daar waar we met zijn drietjes neerstrijken. Met een een gelukzalige glimlach op ons gezicht rijden we langs mooie plekjes richting de Franse alpen om toch nog even een weekje in de sneeuw te spelen. Ook voor onze vrienden ging de sneeuwvakantie uiteindelijk niet door, dus een herkansing voor ons allen. Onderweg naar het skigebied maken we plannen voor onze nieuwe route en maken we een lijst van alles wat we met je willen delen.

Vlogguuuuuh

Op iedere plek waar we komen krijgen we dezelfde vragen: hoe doen jullie dat met scholing, hoe verdien je je geld en wat zijn de gaafste plekken waar jullie geweest zijn. We gaan er weer over vertellen. Deze keer ook in vlogs. De eerste video hebben we al gemaakt en vind je op ons Youtube kanaal. De volgende video is ook al in de maak. We hebben er plezier in en de lijst is lang, heel lang, dus we kunnen even vooruit 🙂

We zouden het tof vinden als jij weer virtueel met ons mee rolt en je vragen stelt. Zien we je op ons Youtube kanaal?