Een paar weken geleden liet Ted me een fragment zien van Pauw (Nederlands praatprogramma), waarin de Bitcoin Family aan tafel zat. Voor wie ze nog niet kent: De Bitcoin family is een gezin met drie kinderen dat besloten heeft alles te verkopen en de opbrengst te beleggen in Bitcoin. Ze hebben een minimalistische leefstijl en reizen als gezin over de wereld.

Met kromme tenen zat ik naar het fragment te kijken, waarin voornamelijk de ‘ ‘man des huizes’ (Didi Taihuttu) werd geïnterviewd. Er zaten een aantal mensen aan tafel die wat bedenkelijk keken en een van hen stelde de vraag of het niet-naar-school-gaan geen kwalijke zaak was. Een ander stelde de vraag of ze zich ooit hebben afgevraagd of deze keuze wel goed is voor de kinderen, waarop Didi antwoordde dat ze dat natuurlijk hebben gedaan. Hij gaf aan dat ze verstandige mensen zijn, waarop de vraagsteller insinueerde dat heel veel mensen daar anders over denken. Vol bewondering luisterde ik naar Didi, die geduldig antwoord gaf op de, in mijn ogen, respectloze vragen.

Net als Didi krijgen wij geregeld van dit soort vragen. Vragen waarin aannames zijn verwerkt en oordelen. Het doet me denken aan de Middeleeuwen, een periode waarin mensen die het anders deden, werden verketterd. En eerlijk gezegd vind ik het vreemd dat we in 2018 als mens nog steeds niet in staat zijn om verder te kijken dan ons neus lang is. Dat we een oordeel hebben over dingen die anders zijn, zonder te weten waar we het over hebben.

De wereldschool

De eerste vraag die ik altijd krijg is: ” Hoe doe je dat dan met school?” Ik antwoord dan altijd dat onze dochter de wereldschool krijgt. Tess is 5 en dat is een perfecte leeftijd om taal te leren. Hoe gaaf is het dat we juist nu met haar een reis maken door landen waar ze andere talen spreken?

Wij geloven niet in het schoolsysteem zoals dat in Nederland gehanteerd wordt. In onze beleving wordt het hoog tijd om scholing aan te passen aan de manier waarop kinderen leren, zoals in Finland de norm is. Gelukkig zijn er in Nederland ook steeds meer scholen die dit doen, zoals het IBBO waar Tess gastleerling was toen we nog in Nederland woonden. Door in te spelen op de interesses van het kind, leren kinderen veel sneller en hebben ze er ook nog eens veel meer plezier van.

Kinderen hebben allemaal van nature 2 gaves: Ze zijn nieuwsgierig en ze willen graag spelen. En die twee gaves zijn een perfect uitgangspunt om te leren. En als je als ouder de tijd neemt om hierop te anticiperen, dan is een schoolgebouw compleet overbodig. Op dit moment zit Tess vol in de waarom-fase en dat is een fantastische fase om haar heel veel nieuwe dingen te leren. Ik voel me bevoorrecht dat Ted en ik onze dochter zelf mogen begeleiden bij haar ontwikkeling.

Vooroordelen

Een paar dagen geleden vroeg iemand naar aanleiding van een post of Tess dan helemaal niemand had om mee op te trekken en te spelen. Hij insinueerde dat ze elke keer weer opnieuw moest kijken of er überhaupt wel kinderen zijn om wat mee te doen. En zo zijn er wel meer van dit soort vragen. Op zich is het fantastisch dat mensen vragen stellen, want zo kunnen wij ons verhaal vertellen. Ik blog over onze reis, omdat ik heel graag mensen wil informeren over wat we doen, met de intentie om ze te inspireren.

Vragen waar een vooroordeel in ligt, zoals in het interview met de Bitcoin familie, vind ik minder prettig. De insinuatie dat wij als liefdevolle ouders niet na zouden denken over het geluk van onze kinderen, raakt mij. Mensen die het anders doen, zoals wij, denken daar juist heel zorgvuldig over na. Sterker nog, onze dochter is het uitgangspunt van onze reis. Tess is een ondernemende jonge dame, die gek is op reizen. Tijden veranderen en inzichten ook. We kunnen met elkaar vast houden aan oude gewoonten, die vaak helemaal niet zo goed voor ons zijn. Of we kunnen kijken naar de mogelijkheden van deze tijd en ze toepassen in ons leven ten gunste van onze kinderen.

Vanuit onze interesse om het anders te doen dan wat de meeste mensen als normaal ervaren, volgen wij ook andere gezinnen die reizen. Wat zij, net als wij, ervaren is dat onze kinderen met volle teugen genieten van het avontuur. In tegenstelling tot wat de meeste mensen denken, leren ze veel en leren ze sneller dan in een schoolbank. De lesstof wordt niet aangeboden vanuit een boek, maar komt drie dimensionaal binnen.

Door het reizen zijn kinderen uit reizende gezinnen veel flexibeler en zij kunnen zich veel makkelijker aanpassen dan kinderen die een leven leiden dat voornamelijk bestaat uit vaste patronen.

Doordat ze niet alle talen direct paraat hebben, leren ze heel snel andere talen en blijven ze communiceren zoals kinderen dat van nature doen. Kinderen hebben nog het volle vermogen om telepathisch met elkaar te communiceren. Dat laatste verleren de meeste kinderen naarmate ze ouder worden.

Gezonde nieuwsgierigheid

Wat wij bij Tess opmerken is dat ze door het reizen nog nieuwsgieriger wordt. Ze wil steeds meer weten en leert daardoor razend snel. Ze is ook bereid om nieuwe dingen uit te proberen, zoals vreemd voedsel. Ze laat zich niet in een hokje plaatsen en ontdekt de wereld op haar eigen manier. Dit deed ze trouwens al op school. Toen alle kinderen een waxinelichthouder boetseerden, bouwde Tess een weelderige creatie waarvan ze trots aangaf dat het een zeilschip was.

Contact maken met andere kinderen, is voor Tess al zolang als ze kan communiceren een vanzelfsprekendheid. Het is een natuurlijke flow. Binnen no time speelt ze met andere kinderen. In Nederland heeft ze haar vaste vriendinnen waar ze contact mee heeft. Dat we op reis zijn betekent niet automatisch dat we onze bekenden niet kunnen zien of dat we nooit over Nederland zouden kunnen reizen.

Op dit moment heeft Tess vooral de behoefte om te ontdekken en ze vind het ook heel fijn om alleen te spelen. Jezelf kunnen vermaken is ook een heel belangrijke gave, die de meeste volwassenen hebben verleerd door altijd maar onder de mensen te zijn.

Dus speciaal aan onze lieve bezorgde lezers: het gaat goed met onze Tess. Ze is gelukkig en haar geluk is het uitgangspunt voor de keuzes die we maken. Geluk en gezondheid zijn de redenen waarom wij het anders doen, want er is niets zo belangrijk als dat. Als we open blijven staan voor andere zienswijzen, dan kunnen we heel veel van elkaar leren en samen een steeds mooiere wereld creëren.

Doe je mee?