Hoe mooi wil je je reis starten? Dat vroeg ik me af toen ik gisteren met Tess een schaatstocht maakte door de prachtige natuur van Giethoorn. Terwijl we onze vrienden en familie geruststelden over de temperatuur in onze camper, genoten we van de prachtige winterse taferelen in Giethoorn.

De dag voor de overdracht van ons huis, parkeerde we onze camper op het erf van onze vriendin in Giethoorn en dat blijkt een prachtig kado. Zij wonen midden in de landerijen tussen de slootjes en met het koude weer troffen we gelijk ijspret. En daarmee werd het koude weer een waar feest.

Na wat oefenen de eerste dagen, besloten we gisteren een mooie schaatstocht te maken met elkaar. Een slee mee voor de zekerheid, zodat Tess onderweg even kon uitrusten als ze zich moe voelde.

Voor Tess had ik, op de dag dat we hier naar toe reden, schaatsen gevonden in precies haar maat. De schaatsen waren nog nieuw en de verkoopster vroeg er maar 10 euro voor. Bovendien kreeg Tess er nog een valhelm bij. Hoe mooi wil je het hebben? En wat is de kans dat je op de dag dat heel Nederland gaat schaatsen, schaatsen vind in precies de juiste maat op een steenworp afstand van je verblijfplaats?

Zelf hadden we ook geen schaatsen meer, maar onze vrienden hadden een heel arsenaal aan schaatsen en dus schaatste ik mee op kunstschaatsen die me 3 maten te groot waren. Met kunstschaatsen een tocht schaatsen is al een uitdaging en die wordt groter als de schaatsen veel te groot zijn. En toch mocht dit de pret niet drukken. We hebben genoten van de tocht en de schoonheid van een winters Giethoorn.

Vanmorgen waren we er weer vroeg bij, want het zou vandaag flink gaan dooien en dat klopte, want toen we op het ijs stonden, was de bovenlaag al een beetje gesmolten. het rondje voor Tess en mij werd wat korter, omdat Tess toch wel moe bleek te zijn. Romy ging gezellig met ons mee terug, terwijl de rest de lange tocht ging maken. Uiteindelijk vonden Romy en Tess het leuk om met de slee de schaatsers onder ons tegemoet te lopen op het ijs.

Toen we onder de bruggetjes doorliepen, tussen de knusse Giethoornse huisjes, werden de meiden aangesproken door een mevrouw die warme chocolademelk had gemaakt. Naast de chocolademelk had ze verse erwtensoep. De meiden kregen een bekertje chocolademelk en ik kreeg een kopje erwtensoep en precies op dat moment kwamen de anderen ook aan schaatsen. En zo zaten we op de beschoeiing gezellig samen het einde van de winter te vieren. Het zonnetje kwam erbij en het werd hoog tijd om weer aan wal te gaan. Het winterweer verdween net zo snel als het ijs en zo maakte de winter plaats voor de lente. Wat een fantastische start van onze reis!