Weet je nog toen ik vertelde over onze nieuwe plannen en hoe we die vorm aan het geven waren? We zijn er mee begonnen en ik ben op zijn zachtst gezegd euforisch! En ik ga eindelijk precies vertellen wat we gaan doen.
Tiny Houses
Toen wij vorig jaar in Péra Portugal verbleven, raakte Ted aan de praat met de eigenaresse over haar plannen met haar land. Ze wilde er tiny houses op gaan bouwen die zelfvoorzienend zijn. Ted gaf toen aan dat hij het leuk zou vinden om daarmee te helpen, wat zij een superplan vond. Het was een lange termijnplan, maar dit gesprek maakte het ook direct concreet.
In de loop van de tijd merkten we dat we het fijn vonden om wat langzamer te gaan reizen, zeker omdat het opbouwen van ons online bedrijf veel aandacht nodig heeft. We besloten Mikki (de eigenaresse van de camperplaats) te vragen of we na januari voor een langere periode konden blijven. Mikki stelde voor dat we konden blijven zolang we wilden, in ruil voor wat klusjes die gedaan moesten worden. Ze vertelde over haar plannen voor een exotische tuin met eetbare planten, haar kunst en dieren. Een mooie tuin waar mensen kunnen genieten en waar ze in de toekomst workshops zou kunnen geven. Haar ideeën kwamen zoveel overeen met mijn plannen, dat we direct een klik hadden. Ze vroeg of ik het misschien leuk vond om haar te helpen met de eetbare tuin aan te leggen en te onderhouden.
Direct moest ik denken aan de keer dat ik in mijn moestuin in Nederland stond en stond te bedenken hoe ik meer ruimte kon maken voor nog meer eetbare planten. Ik wenste een iets grotere tuin en ik droomde van meer fruitbomen en het liefst tropisch. De tuin van Mikki is mega groot en er groeien appels, perziken, pruimen, abrikozen, aardbeien, olijven, gojibessen, morenes, limoenen, vijgen, passievruchten en ga zo maar door. Overal waar je loopt kom je rozemarijn tegen en wilde tijm. De abrikozenbomen hebben het afgelopen jaar 40 kg abrikozen gegeven, om je een idee te geven van de overvloed hier. Ik begon te lachen en begreep dat het universum me meer gaf dan ik ooit zou kunnen handelen in mijn eentje.
Basecamp
De mogelijkheid grepen we natuurlijk met beide handen aan, want het is alles wat we willen. Een basecamp waar we gratis mogen verblijven. We krijgen een mooi vrij plekje op het terrein, waar we een badkamertje en een buitenkeuken kunnen maken. In die buitenkeuken kan ik gerechtjes bedenken van de groenten uit de tuin, die ik weer kan delen op SlimLin. We kunnen klusjes doen die we leuk vinden, een mooie afwisseling op het werk achter de laptop. We zijn vlakbij zee waar we kunnen surfen, sup-en en zwemmen. We leven in de natuur en zijn zo bijna altijd buiten. We kunnen gewoon blijven reizen, want er zijn genoeg mensen om te helpen als wij er niet zijn. Wel zo handig voor als we bijvoorbeeld weer naar Nederland gaan.
We kunnen in de winter zo lang op wintersport als we willen en mijn plannen om trainingen en workshops te geven, hebben een locatie gekregen. Voor Tess is het vanzelfsprekend ook heerlijk hier. Er is een natuurlijk zwembad, er zijn allerlei leuke speeltuinen in de buurt, het strand is om de hoek en er zijn hier vooral in de lente en zomer veel kinderen.
Hoe gaaf is het dat je van dingen droomt en erover fantaseert, die dan uiteindelijk op het meest onverwachte moment op een heel andere manier dan dat wij hadden kunnen bedenken gerealiseerd wordt? Je start met zoeken op plekken waar je uiteindelijk helemaal niet terecht komt en op plekken waar je het niet zoekt, ontstaat precies dat waar je naar op zoek was. Zou de wet van de aantrekkingskracht dan toch bestaan?
Trackbacks/Pingbacks