Als je iets anders gaat doen dan de gemiddelde Nederlander, dan krijg je te maken met een aantal lastige situaties. In ons geval is dat bijvoorbeeld de camperverzekering, want als je geen vast woonadres hebt in Nederland dan kun je je camper niet zo maar overal verzekeren. En dat is best lastig als je wilt rondreizen in een camper met een Nederlands kenteken, want een camper op Nederlands kenteken is verplicht verzekerd.

En terwijl ik dit bericht zit te schrijven, zit ik aan de telefoon met een heel vriendelijke medewerkster van de gemeente en zij weet niet zo goed wat ze met onze situatie aan moet. Ze heeft me ondertussen voor de derde keer in de wacht gezet om iets na te vragen. Wij kunnen wel een briefadres aanvragen bij bekenden, maar dat kan alleen voor een periode langer dan 4 maanden. Zouden we bijvoorbeeld voor 2 maanden een briefadres nodig hebben, dan kunnen we die niet krijgen. Toen ik vroeg hoe dat dan zat met mijn burgerplicht om per post beschikbaar te blijven voor de overheid, bleef het stil aan de andere kant van de lijn. Voor ons niet van toepassing, wij willen langer op reis, met regelmatig een stop in Nederland. Zouden wij langer dan 8 maanden in een jaar in het buitenland verblijven, dan zijn we verplicht ons uit te schrijven uit Nederland. Oftewel om Nederlands ingezetene te blijven, zijn we verplicht om minimaal 4 maanden in Nederland te zijn. Dit zullen de mensen die van ons houden vast gezellig vinden!

Dat briefadres gaan we dus regelen en zolang we een briefadres hebben, kunnen we onze camper verzekeren en zijn we vermoedelijk ook nog verplicht verzekerd voor de zorg in Nederland, alhoewel onze zorgverzekeraar daar weer anders over denkt. Die doet niet aan briefadressen, maar dat is een lang verhaal en dus wordt dat een andere blog.

Behalve dat ik steeds vaker mijn wenkbrauw optrek van alles wat ik hoor, merk ik ook dat ik steeds nieuwsgieriger word over het hoe en waarom van alle wetten en regels in Nederland. Wie heeft dit bedacht en vooral waarom? En dat laatste daar weet ik dan helaas het vermoedelijke antwoord al op: ook dat draait allemaal weer om geld.

Voor de eerste maanden zijn we gered en kunnen we een briefadres aanhouden. En een briefadres betekent dat je bent ingeschreven in het BRP (Basis Registratie Persoonsgegevens) en inschrijving in het BRP is uitgangspunt voor de meeste verzekeraars.

Dan hebben we nog de uitdaging dat veel verzekeraars paal en perk stellen aan hoe lang je gebruik mag maken van je camper en hoe lang je in het buitenland mag verblijven. Aangezien wij heel intensief gebruik gaan maken van onze camper, vallen heel veel verzekeraars al af. Gelukkig zijn er ook verzekeraars die begrijpen dat er steeds meer mensen zijn die de vrijheid opzoeken en dat die mensen het ook fijn vinden als ze hun huis op wielen kunnen verzekeren voor onbepaalde tijd.

RDW weet het ook niet

Ondertussen sta ik al 10 minuten in de wacht bij RDW. Voor de zekerheid wil ik graag mijn vragen hier neerleggen. Ik wil weten wat mijn mogelijkheden zijn als ik toch zou kiezen om een jaar of langer rond te reizen door Europa en ik dan dus verplicht ben me uit te schrijven uit de BRP. Moet ik dan mijn kenteken omruilen voor een buitenlands kenteken en zo ja, welk land dan? Want ik ben dan immers aan het rondreizen door verschillende landen, dus waar hoor ik dan kenteken- en verzekeringstechnisch thuis? Telefonisch contact met de RDW is moeilijk. Het duurt lang voor ik ze aan de lijn heb en als ik eenmaal met ze aan de lijn zit, wordt de verbinding na mijn eerste vraag verbroken. Gelukkig heb ik nog net het antwoord mogen ontvangen. Waar het op neer komt, is dat de RDW het ook niet weet. Ik krijg wel een boete als mijn Nederlandse voertuig niet verzekerd is, maar hoe het dan met verzekeraars is geregeld, dat weten zij ook niet. Het lijkt erop dat alle instanties eigen regeltjes hebben, die niet helemaal op elkaar aansluiten en daar heb je dan als burger last van. Nu bekroop me dat gevoel al wat langer en is dat een van de redenen waarom we de rest van de wereld gaan verkennen. Deze blog gaat zeker nog een vervolg krijgen, als ik meer weet.

Voor nu hou ik het erop dat we voorlopig safe zijn. We wonen tot 1 maart in ons oude vertrouwde huis. Van 1 maart tot mei zijn we nog in Nederland om wat zaken af te handelen en daarna gaan we op reis. Dat betekent dus dat we zeker niet langer dan 8 maanden in het buitenland zullen verblijven. Sowieso hebben we ook nog in de planning om terug te komen om de mensen waar we van houden te zien. Dat is het enige wat ik niet leuk vind aan onze reis: degenen waar we van houden achter laten.

 

Pin It on Pinterest

Share This