Een paar dagen geleden kregen een bericht van de notaris dat de overdracht van ons huis gepland staat op 1 maart 2018 om 13.00 uur. Deze bevestiging had ik nodig om nu toch wel serieus aan de slag te gaan met opruimen. Het lijkt wellicht nog ver weg, toch is het zo 1 maart en dus tijd voor actie.

Ik vond het een goed idee om op zolder te beginnen met opruimen en zo door te werken naar beneden. Op die manier kan ik ook nog iets van overzicht houden, doordat ik op zolder verschillende zones kan creëren. Zo heb ik nu 4 zones gecreëerd: een zone voor spullen die we graag willen houden, een zone voor spullen die we weggeven, een zone voor spullen die we willen verkopen en een zone voor spullen die naar de vuilstort gaan.

Het eerste obstakel dat ik tegen kwam, was het ledikantje van Tess. Veel emotionele waarde en door het weg te doen, was het alsof ik ook de wens voor een tweede kindje opgaf. We zijn er weliswaar niet bewust mee bezig en toch hebben we met het bewaren van spullen de optie open gehouden. Een flinke confrontatie met mijn eigen emoties.

Met het idee dat spullen op zolder weinig functie hebben en alle mogelijkheden met of zonder spullen gewoon open blijven, heb ik de prachtige babykamer van Tess op marktplaats gezet. Toen daar vervolgens een reactie op kwam, moesten we ruimte creëren in onze kledingkast om zo de kasten van de babykamer, die nog gewoon gezellig in Tess haar kamer stonden, ook vrij te spelen.

In onze kledingkast zat nog een grote televisie met kont. Je weet wel, zo een log ding dat ook nog eens loodzwaar is. Nog een prima werkende televisie, dus prima voor de weggeefschuur. Gelijk ook maar wat kleding verzamelen dan. Ik heb best veel winterjassen en met het naderende winterseizoen zijn die vast goed besteed. Omdat Tess haar kleding in onze kast moest, kon ik ook gelijk de eerste minimaliseer actie toepassen op onze kleding en die van Tess. En zo had ik 4 zakken kleding voor de weggeefschuur. Tess begon enthousiast mee op te ruimen en vond een heleboel knuffels voor kinderen waarvan de papa’s en mama’s boodschappen zouden doen bij de weggeefschuur. Ze verzamelde een volle zak met knuffels die ze vol liefde aan de mevrouw van de weggeefschuur gaf.

Weggeven geeft een heel fijn gevoel, zeker als je mensen er intens blij mee maakt. En het opruimen van je huis, geeft een gevoel van vrijheid. Het biedt ruimte voor nieuwe dingen en ideeën. Voor ons is het noodzaak omdat we al die spullen niet kunnen meenemen. Noodzaak of niet, het werkt bevrijdend en dat we in het proces heel veel mensen blij maken met spullen die ze hard nodig hebben en/of een beetje luxe dat ze zich wellicht normaal niet zouden kunnen permitteren, maakt ons intens blij.

Weggeven is een feestje en eerlijk gezegd wist ik dat al lang, want het leukste van de feestdagen vind ik het geven van kadootjes.