Het leuke van kerst vind ik dat mensen even de tijd nemen om aandacht te besteden aan elkaar. Iets wat in een normale wereld vanzelfsprekend zou zijn, maar helaas in een maatschappij waar de economie boven alles gaat, niet meer zo vanzelfsprekend is. Mensen hebben het voornamelijk druk met werken. Werken om te kunnen leven en om zo nu en dan eens iets leuks te doen.
Vandaag in de winkels was het een gekkenhuis. In de supermarkt was het zo druk, dat we regelmatig vast stonden in de gangen. Ik vroeg me af, waarom het toch altijd zo extreem druk moet zijn voor de kerstdagen. De winkels zijn maar 2 dagen dicht en zelfs dat is niet meer zo in de randstad. Daar kun je tegenwoordig ook gewoon met kerst boodschappen doen. En toch loopt iedereen gestressed met lange boodschappenlijsten door de winkels te rennen. En lol lijkt men er niet in te hebben, aan de gezichten te zien.
Toen ik op zoek ging naar wat kadootjes, zag ik mensen wanhopig om zich heen kijken. Op zoek naar kado’s om het kopen van kado’s. Gewoon omdat dit eenmaal zo hoort. Begrijp me niet verkeerd, ik vind het idee van geven, een heel mooie. Echter, als je niet weet wat je iemand moet geven, omdat die alles al heeft, waarom zou dan een dikke kerstknuffel niet volstaan? Nu let ik zelf doorgaans op wat mensen graag willen hebben en dat onthoud ik dan voor verjaardagen of kerst. Dit jaar zitten er ook wat tweedehands kadootjes bij, want tja, wij zijn aan het minimaliseren voor onze reis en waarom zou je goede spullen nieuw kopen? Spullen doorgeven is duurzaam en vaak zijn tweedehands spullen veel leuker dan wat je tegenwoordig (vintage) in de winkel koopt. En in ons geval ideaal, want zo kunnen wij weer wat spullen van de lijst schrappen en zien we nog eens wat dierbare spullen terug bij vrienden en familie.
Kerstpakketten
Dit jaar kregen we kerstpakketten van onze relaties. Van die ouderwets gezellige dozen met voornamelijk snoepgoed en andere lekkernijen. Dit jaar besloten we de kerstpakketten uit te breiden met boodschappen en door te geven. We plaatsten een oproep op Facebook, waarin we mensen verzochten iemand te nomineren voor een pakket. En we vroegen wat ze het allerliefst aten, zodat we een beetje gericht boodschappen konden doen. Uit onverwachte hoek kwam er ook nog hulp. Gisteren kreeg ik een hele grote doos met boodschappen van iemand uit mijn sportlessen. Er zaten echt leuke bruikbare producten in. Met een ritje naar de supermarkt, konden we alle genomineerden een leuk pakket geven, met lekker eten, een drankje en kadootjes.
Een paar jaar geleden werd ik er nog heel blij van om als Sinterklaas door de straten te rijden en jute zakken met speelgoed te droppen bij deuren van gezinnen die de eindjes aan elkaar moeten knopen. Dit jaar was ik weliswaar blij dat ik wat mensen een lichtpuntje mocht brengen en toch voelde het anders. Als je met mensen praat die het zo onwijs zwaar hebben, die zelf niet eten omdat hun kinderen voor gaan, dan word je weer heel bewust van hoe scheef het kapitalistische systeem is. Het grootste deel van de wereldbevolking is straatarm en dat zie je in Nederland ook steeds meer. Wij zijn de enige soort op aarde, die geld nodig heeft om te mogen leven. En als je dus heel mooie dingen doet voor andere mensen en daar geen geld voor krijgt, zoals een van de genomineerden, dan heb je geen bestaansrecht. Deze mevrouw werkt keihard voor mensen die niet voor zichzelf kunnen zorgen en zelf moet ze maar zien hoe ze haar kind te eten geeft. Ik blijf het een raar systeem vinden. Iemand die bij de bank zit te speculeren op de beurs heeft in deze wereld meer bestaansrecht dan iemand die andere mensen helpt die zelf niet veel meer kunnen.
Pay it forward
Ik denk veel na over het geldsysteem en hoe dingen anders kunnen en dat bracht me op het idee om het Pay-it-forward systeem weer nieuw leven in te blazen. Ik ben daar jaren geleden mee begonnen, geïnspireerd door de gelijknamige film met Kevin Spacey.
In alle pakketten heb ik een kaartje gedaan en op de kaartjes schreef ik de volgende tekst:
Een goede bekende heeft je genomineerd voor dit pakket. Het is je van harte gegund en we hopen dat het je veel plezier mag brengen. We willen er niets voor terug. Mocht je toch iets willen doen, geef de liefde dan door. Als iedereen iets moois doet voor 2 andere mensen, bijvoorbeeld het geven van een compliment, het doen van een klusje of iets doorgeven wat je zelf niet meer nodig hebt, dan ontstaat er een olievlek en zo een olievlek kan een kantelpunt te weeg brengen in de wereld. Hoe meer we delen, hoe leuker de wereld weer wordt. Doe je mee?
En natuurlijk hopen we dat die olievlek ontstaat. Stel je voor dat de wereld niet meer om geld draait. Dat we weer meer met elkaar gaan delen. Dat we de overvloed die nu in handen is van een handje vol mensen, weer beschikbaar krijgen voor iedereen. Dat is onze kerstwens voor iedereen: Gelukkig gezond leven in overvloed.
Fijne dagen!
😢 dat hebt je weer mooi geschreven vriendin 😘