Doen waar je zin in hebt

Ik heb er jaren over gedaan om het te begrijpen en toen ik het begreep, had ik nog eens 2 jaar nodig om het te implementeren in mijn leven. Ik had die tijd nodig om te stoppen met haasten en om te gaan doen waar ik zin in had.

Ted kon dat veel beter dan ik. Die ging onmiddellijk in de relax stand toen we gingen rondreizen in onze camper. Een interessante periode brak aan, waarin hij voor mijn gevoel in slow motion door het leven ging en ik nog steeds aan het racen was.

Ik sprak erover met Rolf, een fantastische man die al een tijdje hier in Portugal woont in zijn caravan. Hij verteld hoe lang het duurde voor hij in staat was om echt te ontspannen.

Toen hij met zijn toenmalige partner ging rondreizen, zat er nog steeds een vorm van haast in waarbij ze allebei het gevoel hadden dat ze om een bepaalde tijd moesten opstaan om weer verder te reizen bijvoorbeeld.

Hij vertelde over het moment waarop het kwartje viel. Het moment waarop ze elkaar aankeken en zeiden: Waarom doen we dit? Voor wie?

Kinderen kunnen het heel goed

Tess is fantastisch in het doen en laten wat ze wil. Ze is ook meester in onderhandelen, om dingen te laten verlopen hoe zij het wil. Zo heeft ze niet altijd zin in school van mama en dan biedt ze aan om zelf te gaan schrijven bijvoorbeeld.

Met een grote grijns zit ze te schrijven en als ze me vervolgens trots haar schrift laat zien, lees ik de woorden: Drol, poep, plas en anus hardop, waardoor ze keihard in de lach schiet.

Ik geef haar een compliment voor het feit dat ze alles foutloos heeft opgeschreven en stel voor om samen te gaan zwemmen.

Momentjes voor jezelf

Want dat kan ik en gelukkig mag ik het ook eindelijk van mezelf: Midden op de dag gaan zwemmen, tussen de bedrijven door. Ik werk wanneer ik wil, waar ik wil en hoe lang ik wil. Nou ja, in samenspraak met mijn gezin dat wel.

Mijn vriendin Jacqueline Lammerts zegt het fantastisch in haar slogan: Living your truth – in harmony with others. Ik geloof dat ik het daadwerkelijk begrepen heb en daarvan maakt mijn hart een sprongetje.

Eerst je toetje

En zo kan het gebeuren dat ik vergader in mijn pyama, dat ik mijn toetje voor het avondeten al bij het ontbijt heb gehad en dat ik in de speeltuin in de ringen hang, omdat ik dat vroeger ook zo leuk vond.

Ik geloof oprecht dat we dat allemaal moeten doen, want wat is er nou echt belangrijk in het leven? Kijk hoeveel regels erbij zijn gekomen in de afgelopen 6 maanden. Nog meer dingen die je moet of niet mag. Dus mag alsjeblieft wat meer van jezelf.

Wel een waarschuwing, als je het eenmaal doet, dan kun je niet meer terug. Als je van jezelf weer mag spelen, dan ga je jezelf geen enge regels meer opleggen en dat kan best een beetje griezelig zijn voor andere mensen. Mensen die vinden dat je je aan de regels moet houden en zelf ook niet meer precies weten waarom die regels ook weer bedacht zijn.

Ik ben dankbaar. Dankbaar voor al die mooie mensen die ik mag ontmoeten op deze reis, die mij allemaal wilden zeggen dat ik een beetje moet genieten. Tegen al die mensen zeg ik nu: Dank je wel, ik heb het eindelijk begrepen.

Doe ik dan nu rustiger aan?

Nope! Ik ben nu eenmaal een snelle Jelle die de rest van de wereld uiterst traag vind. Mijn traag is voor de meesten om mij heen nog steeds snel haha. Maar ik geniet van alles. Ik doe werk wat ik leuk vind, ik ben op plekken waar ik van hou en ik geniet intens van alle tijd die ik met mijn dochter mag doorbrengen.

Verder ben ik niet meer bezig met het hoog houden van ballen van anderen. Ted zorgt voor het eten en als hij niet heeft nagedacht over wat er op tafel moet komen, dan ga ik het ook niet bedenken. Helaas pindakaas dan maar, want die hebben we nog meegenomen uit Nederland.

Het leuke is, dat hij dan toch met een oplossing komt en dat kwartje duurde ongeveer 29 jaar voordat het viel. Dussssss als jij je herkent in mijn verhaal, valt het kwartje voor jou hopelijk iets eerder. Want echt hoor, doen waar je zin in hebt is heerlijk.

Laat je hieronder een reactie voor me achter?

Volg je ons al op social media?