Vlak voordat we op reis gingen, kregen we van een Facebook vriendin de tip om ons aan te melden bij Servas. Servas is een organisatie die het mogelijk maakt om in verschillende landen bij mensen te logeren of een bak koffie te doen. Dit leek ons erg leuk. Het lijkt me dat je op die manier veel meer mee krijgt van de cultuur in de landen die je bezoekt. Helaas was het in Nederland te kort dag om ons nog aan te melden. Bij navraag bleek het mogelijk om ons in een ander land aan te melden en omdat we toch wat langer in Hongarije blijven dan gepland, melden we ons hier aan.

Nachtje of 2

De coördinator van Servas die we in Hongarije gesproken hebben, woont in Boedapest en op dit moment zijn we naar hem op weg. We mogen gelijk een nacht blijven logeren en zelfs 2 als we dat leuk vinden. Ons Servas avontuur begint dus ook direct bij het aanmelden. Ik vind het reuze spannend en ben heel benieuwd naar alle leuke mensen die we mogen ontmoeten. Ook ben ik benieuwd naar Boedapest, het schijnt een prachtige stad te zijn.

Huurauto

Om in Boedapest te komen, hebben we ervoor gekozen om een auto te huren. Reizen met het openbaar vervoer vanuit Kálmáncsa is een vrij complexe onderneming, die ruim 5 uur enkele reis zou zijn. Met de auto is de kortste route 2,5 uur. Bovendien kunnen we met de auto nog een stop maken aan het Balatonmeer en eventueel andere mooie plekjes van Hongarije.

Terug naar de 90’s

Met onze huurauto zijn we ineens terug in de 90-er jaren. De Suzuki Swift sedan rammelt aan alle kanten en er zit een grote barst in de ruit. We durven het raam aan de bijrijderskant nauwelijks open te doen, want die gaat zo langzaam weer dicht dat we bang zijn dat het helemaal niet meer gaat. Als we een andere bestuurder ergens op willen attenderen, moeten we heel hard uit het raam schreeuwen, want de toeter doet het niet. En op het dashboard is een sticker geplakt, zodat de bestuurder niet kan zien dat het motormanagement lampje brand.

Onderweg komen we erachter dat de auto geen vignet heeft, dus kopen we nog een vignet om gebruik te kunnen maken van de snelwegen. Gelukkig is het een bewolkte dag, want er zit ook geen airco in de auto.

We kunnen er vooral heel erg om lachen en vinden we vooral dat we niet mogen zeuren. De auto kost ons 5000 Forint per dag en dat is iets minder dan 15 euro. Kilometers zijn vrij. Ergens doet de auto me denken aan de ritjes die ik met mijn vriendin Margareth maakte vroeger. Hij start net zo energiek als haar autootje van vroeger, wat volgens mij ook een Suzuki Swift was, maar dan een veel toffere uitvoering. Een nieuwe glimlach verschijnt op mijn gezicht, wat hebben wij een lol gehad in die auto.

Nog een half uur

Nog een half uur en we arriveren op het adres van onze host in Boedapest. De goede man is bijzonder gastvrij. We mogen de auto parkeren op het terrein van de universiteit waar hij werkt, zodat we geen parkeergeld hoeven te betalen.

De reden dat ik in de auto op mijn laptop zit te werken, is dat ook de autolader niet werkt in ons tijdelijke brikkie. Ted zijn telefoon is bijna leeg en we hebben wel navigatie nodig. Laden aan de laptop dan maar.

Hoe Boedapest bevalt, laat ik weten in een volgend blog. Wil je niets missen? Meld je dan aan op onze Facebookpagina.