Doe lekker ff zelf normaal zeg! Ga ik ondertussen leven

Het is de titel van een mail van een van mijn klanten, Madelon Rijkers. Ik lees haar mail door en zoals ik vaker met haar mails heb, is het alsof ik mezelf hoor praten als ik me ergens over opwind.

Ze is het beu dat iedereen doet wat de rest ook doet, omdat het zo hoort. En dat terwijl het eigenlijk helemaal niet goed voelt of niet bij je past. Ze schrijft:

Ze doen Hoe Het Heurt het op hun werk, in hun relatie, in relatie tot hun omgeving en je mag hopen dat ze het in hun uppie niet doen. Maar erg zeker ben ik daar niet van.

Ik viel zelf altijd een beetje buiten de boot. Of ik viel op, het is maar net hoe je het bekijkt. Altijd “te”. Te luid, te druk, te snel, te praktisch, teveel humor, teveel delen, te te te te.. 

En ik maar hard bezig om niet “te” te zijn. Doen Hoe Het Heurde. Doodvermoeiend was het.

Ze vertelt verder hoe ze vroeger op haar werk en in relaties met anderen veranderde in een kameleon. Daar was ze heel goed in, in aanpassen. In die herken ik. Mijn vader en stiefmoeder hadden allebei losse handjes en mepten erop los als ze het ergens niet mee eens waren. Ik kan je verzekeren dat je dan heel goed wordt in je aanpassen.

Kameleonnen

Ik was ook een kameleon, maar zo ben ik niet geboren. Mijn moeder vertelde me eens dat toen ik net kon lopen, ik besloot op ontdekkingsreis te gaan. Ik stond al met mijn rugzakje op straat. Dat werd gelijk afgekeurd door mijn vader.

Ik had me aan te passen aan zijn regels en daar hoorde een ontdekkingsreis zeker niet bij. Ik moest vooral normaal doen. En zo begon mijn proces van aanpassen aan anderen, om maar aardig gevonden te worden en vooral geen klappen te krijgen.

Uiteindelijk kroop het bloed toch waar het niet gaan kon en stelde ik aan Ted voor om het anders te gaan doen. Gelukkig was hij ook wel in voor een avontuur en we hebben de grote stap gezet en daar heb ik nog geen moment spijt van gehad.

Sterker nog, als ik eerder had geweten wat ik nu weet, had ik het veel eerder gedaan. Want het is het zo waard om je eigen koers te varen, om te doen waar je gelukkig van wordt en om te stoppen met doen wat anderen vinden dat je moet doen.

Want heel eerlijk, wij hebben wat shit over ons heen gehad van mensen die een mening hebben over wat wij doen en de keuzes die we maken. Van een vriendin die ons niet meer wilde volgen op social media omdat onze leefstijl haar niet aan staat tot en met dreigementen van een oud collega van Ted, omdat hij een kritische vraag stelt over het Coronabeleid.

What doesn’t kill you….

We hebben het allemaal meegemaakt en weet je? We zijn er sterker van geworden en vinden het helemaal niet meer zo belangrijk wat anderen van ons denken. De grote grap is, dat als je het voor de een goed doet, je het voor de ander helemaal verkeerd doet. Waarom zou je dan je best doen om het goed te doen voor anderen?

De enige waar je het goed voor moet doen is voor jezelf. Waar word jij blij van en wat geeft je energie? Het leuke is dat als je je hart volgt, dat je automatisch een goede ouder bent en een liefdevolle partner. Je bent er dan ook voor je vrienden als ze je echt nodig hebben, want dat voelt van nature ook goed voor jou.

Misschien niet op de manier zoals de ander verwacht had en dat is precies waar het mis gaat in relaties met anderen: verwachtingen. Wat die ander verwacht, dat kon jij van te voren helemaal niet weten en al zou je het wel weten, dan is het een dagtaak om aan ieders verwachting te voldoen en ik ga ervan uit dat je wel wat beters te doen hebt. Ik in ieder geval wel.

Ik koos er, net als Madelon Rijkers voor om mijn leven te leven zoals ik het wil. Dat mijn dromen, ambities en wensen nogal anders zijn dan die van mijn omgeving, is een feit en die veranderen niet als ik me aanpas aan wat een ander van me wil. Dan worden ze alleen maar sterker.

Fouten maken

Ik heb er veel voor gedaan om te komen waar ik nu ben en daarin heb ik heel veel fouten gemaakt en ik weet zeker dat ik nog heel veel meer fouten ga maken. Toch heeft het me gebracht waar ik wil zijn.

Ik leef met mijn gezin in vrijheid. Ik zie mijn gezin iedere dag. We staan op zonder wekker. Ik werk online en daar kunnen we inmiddels van leven. Ik bepaal mijn eigen werktijden en heb de mogelijkheid om mijn eigen dochter te scholen, waardoor zij vooral heerlijk kind kan zijn. We hebben door heel Europa vrienden gemaakt. Kortom, ik heb meer gekregen dan waar ik destijds van droomde. 

Madelon koos ervoor om anderen te helpen ook hun eigen pad te gaan bewandelen en dat vind ik tof.  Ik geloof oprecht dat als iedereen zijn of haar hart gaat volgen, dat de wereld nog mooier wordt. Wat denk jij?

Laat je hieronder een reactie voor me achter?

Volg je ons al op social media?